Те сонував

Те сонував.
Со сета твоја скромност те сонував.
Со сета твоја искреност.
Со сета твоја раскош од човек.

Внатрешен глас.

Ги скратив мечтите.
Надежта.
Како со нож жица кога ќе пресечеш и нема веќе течение на звуци
Како зборови кога ќе немаш или молчиш
Така. Баш така.
Или имаш
А не смееш да ги кажеш
А сакаш.
Очајно сакаш.

Мислите не можеш да ги пресечеш.
Лутаат.
Ни почеток ни крај имаат.
Ниту знаат кај патуваат и колку долго.
И до кога.

И гласот е доволен некогаш.
Да сонуваш.

Те сонував.
Со сета твоја скромност те сонував.
Со сета своја искреност.
Со сета твоја раскош од човек.

Еј

Еј
Најубавиот поздрав некогаш кажан
Еј
Најубава патувачка мисла
Која лебди во некој простор
И некое време
Минато, сегашно, идно

Еј
Мисла која не исчезнува
Еј
Себеси не можеш да се излажеш

Тука и сега
Или никогаш
Ќе биде никогаш
А како ќе биде ако е никогаш?
Никогаш не може да биде

А може ли никогаш да биде некогаш?
Во друг облик
И друг свет

Еј
Марфи!
Старо дртало!
Најдобар пријателу мој!
Од вчера не сме се виделе.